ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ...

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ (LIVE)

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ...




28η Οκτωβρίου: Μία ημέρα, που γράφτηκε στην ιστορία για το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στον Μουσολίνι.
Τι έγινε την 28η Οκτωβρίου 1940;
Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η απάντηση της κυβέρνησης Μεταξά στο τελεσίγραφο ήταν αρνητική.
Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας μας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.
Ουσιαστικά, την 28η Οκτωβρίου η Ελλάδα γιορτάζει την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα το 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Κάθε χρόνο, αυτήν την μέρα πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη η στρατιωτική παρέλαση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.
Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.
Ακόμα, πραγματοποιούνται επετειακές εκδηλώσεις και αφιερώματα μνήμης, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τότε τους στρατιώτες μας και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο.
Η καθιέρωση του εορτασμού της επετείου
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941.
Έγιναν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.
Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις.
Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν την επέμβαση των καραμπινιέρων.
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας).
Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.
Επίσημα για πρώτη φορά η επέτειος επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.



Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ,,,


 
 
 
 
 
 
 
Όσο οι κύριοι θεσμοί της αγωγής, οικογένεια και σχολείο, δεν συνεργάζονται συστηματικά και δημιουργικά στο ζήτημα εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών / μαθητριών δεν μπορεί να αλλάξει το σημερινό εν πολλοίς παραδοσιακό και αναποτελεσματικό σχήμα παιδείας και μόρφωσης.

Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα που επιβαρύνει επιπρόσθετα την κακοτεχνία του παιδαγωγικού μας σκηνικού. Οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους. Δεν τα μαθαίνουν και δεν τα εξασκούν στα μεγάλα προτάγματα της παιδαγωγικής ούτε σε έναν ουμανιστικό αξιακό κώδικα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά έτι περαιτέρω τους καλλιεργούν την ανευθυνότητα και την έλλειψη σεβασμού.

Σε παλιότερους καιρούς, σε εποχές του συντηρητικού ή και αυταρχικού σχολείου, οι γονείς στις τριμερείς συναντήσεις «εκπαιδευτικών – μαθητών – και των ιδίων» έπαιρναν σχεδόν εξ ορισμού το μέρος των εκπαιδευτικών και ήσαν υπέρ του δέοντος αυστηροί έναντι των παιδιών τους. Σήμερα στους καιρούς της διευρυμένης δημαγωγίας και του διάχυτου λαϊκισμού η εικόνα έχει αντιστραφεί. Οι γονείς υπερασπίζονται τα παιδιά τους ακόμα και όταν καταφανώς κάνουν λάθος! Πήγαμε δηλαδή από τη μια λανθασμένη άκρη στην άλλη εξίσου ή και περισσότερο λανθασμένη άκρη…

Αντί οι γονείς να ενσταλάζουν σιγά – σιγά την έννοια και την αξία της ευθύνης στα παιδιά τους, που θα τους δίνει όλο και μεγαλύτερη αυτονομία στη ζωή τους και θα τα βοηθάει να παίρνουν δημιουργικές αποφάσεις για τον εαυτό τους, τα δικαιολογούν ακόμα και όταν διαπράττουν λάθη. Μια τέτοια αντίληψη και πρακτική όχι μόνο δεν βοηθάει τα παιδιά στο να κατακτούν αυτοπεποίθηση για τη δύσκολη ζωή αλλά και απομειώνει τις προσπάθειές τους για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας εξηγεί ο Νίκος Τσούλιας, εκπαιδευτικός.

Προφανώς και η περιπτωσιολογία δεν είναι και η καλύτερη μέθοδος για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά δεν παύει να έχει την αξία της είτε στη λογική μιας «μελέτης περίπτωσης» (case study) είτε στη λογική ότι κάθε συγκεκριμένο παράδειγμα μπορεί να δώσει κάποια στοιχεία για την κατανόηση του ούτως ή άλλως πολυσύνθετου παιδαγωγικού και εκπαιδευτικού έργου.

Η συγκεκριμένη μαθήτρια είναι μια πολύ καλή μαθήτρια. Είχε όμως ένα ελάττωμα˙ δεν μπορούσε να σηκωθεί πρωί για να πηγαίνει στο σχολείο εγκαίρως, με αποτέλεσμα να παίρνει κατ’ επανάληψη απουσίες. Παρά το γεγονός των επαναλαμβανόμενων προειδοποιήσεων τόσο της υπεύθυνης εκπαιδευτικού όσο και της διευθύντριας αλλά και άλλων εκπαιδευτικών και στην ίδια τη μαθήτρια και στη μητέρα της, οι απουσίες συσσωρεύονταν σα να μη συμβαίνει τίποτα. Η διεύθυνση του σχολείου είχε καλέσει αρκετές φορές τη μητέρα και την ενημέρωνε για την όλη πορεία των απουσιών. Η μητέρα σ’ όλη αυτή την πορεία επέκρινε την κόρη της, αλλά δεν έλυνε και το πρόβλημα.

Τελικά οι απουσίες υπερέβησαν το όριο των 114, υπερέβησαν και το όριο των 164 (των καλών μαθητών…), υπερέβησαν τις 220 και, όπως ήταν φυσικό, η μαθήτρια έμεινε στην ίδια χρονιά, με βάση τα προβλεπόμενα από το νόμο. Πρόκειται προφανώς για ένα φοβερό λάθος, που επηρεάζει την εφηβική ζωή της μαθήτριας και για μια απαράδεκτη στάση τόσο της μαθήτριας όσο και της μητέρας.

Η συνέχεια είναι αποκαλυπτική, αποκαλυπτική της υποκουλτούρας που οδήγησε στην απώλεια της σχολικής χρονιάς αλλά και στην αντιδιαπαιδαγώγηση της μαθήτριας. Η μητέρα έκανε ένσταση στη Διεύθυνση της Εκπαίδευσης με το αιτιολογικό ότι η κόρη της δεν αντιμετωπίστηκε με την επιπρόσθετη αιτιολογία της «εποχικής γρίπης», που είχε εισάγει το Υπουργείο Παιδείας προς το τέλος της σχολικής χρονιάς. Φυσικά αυτό δεν γινόταν, γιατί δεν μπορούσε η μαθήτρια να λογίζεται ότι έχει γρίπη τις δύο πρώτες ώρες κάθε ημέρα που έλειπε και να μην έχει τις υπόλοιπες ώρες. Η ένσταση απορρίφθηκε «αυθωρεί και παραχρήμα». Αλλά έχει σημασία η συνέχεια. Η μητέρα έκανε παράπονα στο Σύλλογο, γιατί ο Σύλλογος δεν αποχαρακτήρισε παλιότερες ασθένειες της μαθήτριας και να τις εντάξει στην εποχική γρίπη. Ζητούσε δηλαδή από το σύλλογο και να αλλάξει τα χαρτιά των γιατρών (!) αλλά και να παρανομήσει συνειδητά και αβασάνιστα. Ακόμα και όταν οι εκπαιδευτικοί της τόνιζαν ότι αυτό δεν μπορούσαν να το κάνουν ποτέ, η μητέρα της συνεχίζοντας το κρεσέντο της ανευθυνότητας και της παρακμιακής νοοτροπίας έλεγε ότι στα άλλα σχολεία έτσι έκαναν οι εκπαιδευτικοί. Αλλά όταν της αναφερόταν ότι αυτό είναι παράνομο και της ζητούσαν να αναφέρει έστω και ένα σχολείο, άλλαζε τη κουβέντα.

Είναι προφανές ότι η μητέρα δεν είχε καταλάβει τι σημαίνει τήρηση της νομιμότητας ούτε ποια είναι η έννοια του «σωστού» στην αγωγή του παιδιού της ούτε ποια είναι η αξία της ευθύνης. Σημειωτέον ότι η μητέρα ήταν αρκετά εκπαιδευμένη και με πτυχίο «υψηλής ζήτησης», όπως λέμε για τις …περιζήτητες σχολές. Το ερώτημα που θέτω είναι απλό. Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγήσει, όταν οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν με τόσο ωμό τρόπο τα παιδιά τους;
Διαβάστε περισσότερα: Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγήσει, όταν οι γονείς αντιδιαπαιδαγωγούν; - iPaideia.gr

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ...




  Παρασκευή 21/10/2016 και για δυο ώρες, μαθητές της ΣΤ΄ του Σχολείου μας, συμμετέχουν σε εκπαιδευτική δράση, με θέμα "Κεραμικά από την κουζίνα στην αρχαιότητα".
  Ευχαριστούμε τη Δνση του Αρχαιολογικού Μουσείου και το προσωπικό του, για τη φιλοξενία τις γνώσεις και τις εμπειρίες που μας πρόσφεραν.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

ΗΜΕΡΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ








  Σήμερα Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016 εορτάστηκε σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα η 112η επέτειος της έναρξης του Μακεδονικού Αγώνα (1904 – 1908). Στο Νομό Καστοριάς. επίκεντρο του εορτασμού ήταν, όπως πάντα, το χωριό Μελάς Κορεστείων, όπου στις 13 Οκτωβρίου 1904 έπεσε ηρωικά μαχόμενος, για την ελευθερία της Μακεδονίας ο πρωτομάρτυρας του προαναφερόμενου Αγώνα Παύλος Μελάς.
  Το Σχολείο μας ήταν εκεί για να τιμήσει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, στους ήρωες του Μακεδονικού αγώνα. 
Αιωνία τους η μνήμη... 

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

3η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ 2016 - 17





  Σήμερα 3/10/2016, όπως όλα τα Σχολεία στην Ελλάδα και το Σχολείο μας, με πλήθος δράσεων και δραστηριοτήτων, συμμετείχε στην  Πανελλήνια Ημέρα Αθλητισμού, υποστηρίζοντας με τον καλύτερο τρόπο, πως με τον αθλητισμό γυμνάζω το σώμα μου, εξασκώ τις πνευματικές και ψυχικές δυνατότητές μου και κάνω φίλους, που συναγωνίζομαι μαζί τους, για το καλύτερο δυνατόν απότέλεσμα, σεβόμενος τις όποιες ιδιαιτερότητες του καθενός.
  Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και μαθητές εκπαιδευτικοί και γονείς, αφού πρώτα ενημερωθήκαμε, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Σχολείου μας, για το τι σημαίνει αθλητισμός για όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα για μας τους Έλληνες,  κατηφορίσαμε στα δημοτικά γήπεδα 5χ5 και 7χ7, δίπλα από το ΕΠΑΛ, όπου και συμμετείχαμε σε διάφορα αθλητικά δρώμενα.
   Ήταν μια θαυμάσια εκπαιδευτική πράξη, που ελπίζουμε πως έκανε καλό σε όλους μας.
Σήμερα  3 Οκτωβρίου τα σχολεία όλης της Ελλάδος γιορτάζουν την 3η  Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Έτσι λοιπόν και στο 7ο Ολοήμερο Δημοτικό σχολείο της Κοζάνης, μαθητές και εκπαιδευτικοί μετέφεραν το μήνυμα της βελτίωσης της φυσικής κατάστασης, της καλλιέργειας, της ευεξίας και της ευγενούς άμιλλας!
Το σύνθημα της σημερινής μέρας είναι«Νιώσε τη  χαρά  της  άθλησης  χωρίς το άγχος της  νίκης και το φόβο της αποτυχίας: Αθλητισμός- Δικαίωμα για όλους». 
- See more at: http://www.kozan.gr/post/285277#sthash.U1Q8vrZn.dpuf

Αθλητισμός και εκπαίδευση: ένα ταιριαστό ζευγάρι

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΟΧΙ ΒΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ